λάιτινδεντάρκνες-ελαφρύς(ή φως)στο σκότος

Από το φως στο σκοτάδι και πίσω/το φως που καμιά φορά στο σκοτάδι

 

όσα περνάει ένας άνθρωπος στο τσακισμένο ανθεκτικό ακυβέρνητο δυνατό σώμα που δε λακίζει

σαν την αιώνια πτήση του Γκαγκάριν/σε τόπους τοξικούς σε αναπόδραστες ιστορικές συνθήκες

τέρατα:

‘για μας’

ποιον ορίζοντα ποιο ξημέρωμα που;

(εξον από) λίγες μορφές, ο πιο έντιμος άνθρωπος (ο Πέτρος Κροπότκιν)

ο Νίκος Ρωμανός

     

Ο Άιζενστάιν ξαφνικά στο δρόμο ένα βράδυ τόσο κοντά! το ίδιο ερείπιο στο τέλος του δρόμο στην αρχή κάθε ιστορίας κάθε επιστροφής

στους φίλους