Στη Μόσχα, αδελφέ μου, στη Μόσχα!
Μια θέση για όλους
(φτιαγμένοι από χάχανα είμαστε, γενιά του Σκαρίμπα)
Μεγάλη Δευτέρα με βροχή και αι γενεαί πάσαι προσέρχονταν νωρίς, με βροχή, να ακούσουν τον Ντέιβιντ Χάρβεϋ
Προσμένοντας αναστάσεις ατομικές αλλά σιμά ξανά και την Επανάσταση
Καθώς πύκνωναν τα κακά μαντάτα
στη χώρα τους
Για την ώρα κυρίως ο παππούς το έλεγε καθαρά: και γι’ αυτό πήγαιναν να τον ακούσουν
Μας απαγόρευσαν την είσοδο, είναι πλήρης είπαν, εμείς όμως βρήκαμε τρόπο, ο αδέξιος σύντροφος από τη Σουηδία άνοιξε την πόρτα, οι σύντροφοι από τη Σουηδία ήταν πάντα σύντροφοι, πάντα κρατούσαν τους μπάτσους απασχολημένους, στη Γαλλία και αλλού, είχαν γεννηθεί επί Ούλοφ Πάλμε και δε σταματούσαν εκεί.
Γιατί δε λένε τι σημαίνει ανάπτυξη; Ας το πουν καθαρά ότι σημαίνει περισσότερος πλούτος και περισσότερη εξουσία για το κεφάλαιο.
Ας το πουν έτσι όπως είναι.
Ακούστε εμάς. Δε θα το πουν ποτέ αυτοί.
Εμπρός για μηδενική ανάπτυξη, το πραγματικό αίτημα των καιρών, επιτέλους, ρεαλισμός
